Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Πέμπτη 22 Απριλίου 2010
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
Θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας της Μονής Χιλανδαρίου Αγίου Όρους – Miracle icon Panagia Triherousa (Virgin with three hands) of Hilandari Monastery of Holy Mount Athos
Κυριακή 18 Απριλίου 2010
Σάββατο 17 Απριλίου 2010
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Πέμπτη 15 Απριλίου 2010
Τετάρτη 14 Απριλίου 2010
Τρίτη 13 Απριλίου 2010
Δευτέρα 12 Απριλίου 2010
Κυριακή 11 Απριλίου 2010
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
Τετάρτη 7 Απριλίου 2010
Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ: Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ -Π.ΠΑΪΣΙΟΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΝΟΤΗΤΑΣ (ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ)
Διηγεῖται ὁ π. Παΐσιος:«Ήρθαν δυο-τρεις φοιτήτριες σήμερα και μου είπαν: «Γέροντα, κάντε προσευχή να περάσουμε στις εξετάσεις».
Και εγώ τις είπα: «Θα προσευχηθώ να περάσετε τις εξετάσεις της αγνότητας. Αυτό είναι το πιο βασικό. Όλα τα άλλα βολεύονται μετά». Καλά δεν τις είπα; Ναι, είναι μεγάλο πράγμα να βλέπεις στα πρόσωπα των νέων σήμερα τη σεμνότητα, την αγνότητα! Πολύ μεγάλο πράγμα!
Έρχονται μερικές κοπέλες οι καημένες τραυματισμένες. Ζουν άτακτα με νέους, δεν καταλαβαίνουν πως ο σκοπός τους δεν είναι καθαρός και σακατεύονται. «Τι να κάνω, πάτερ;» με ρωτούν. «Ο ταβερνιάρης, τις λέω, έχει φίλο τον μπεκρή, αλλά γαμπρό δεν τον κάνει στην κόρη του». Να σταματήσετε τις σχέσεις. Αν σας αγαπούν πραγματικά, θα το εκτιμήσουν. Αν σας αφήσουν, σημαίνει ότι δεν σας αγαπούν και θα κερδίσετε χρόνο».
Ο πονηρός εκμεταλλεύεται τη νεανική ηλικία, που έχει επιπλέον και τη σαρκική επανάσταση και προσπαθεί να καταστρέψει τα παιδιά στη δύσκολη αυτή περίοδο που περνούν. Το μυαλό είναι ανώριμο ακόμα, υπάρχει απειρία μεγάλη και απόθεμα πνευματικό καθόλου. Γι’ αυτό ο νέος πρέπει πάντα να αισθάνεται ως ανάγκη τις συμβουλές των μεγαλυτέρων σ’ αυτή την κρίσιμη ηλικία, για να μη γλιστρήσει στο γλυκό κατήφορο της κοσμικής λεωφόρου, που στη συνέχεια γεμίζει την ψυχή από άγχος και την απομακρύνει αιώνια από τον Θεό.
ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΛΥΔΙΑ: ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
Βίος τῆς Ἁγίας νεομάρτυρος Λυδίας τῆς Ρωσίδος καί τῶν σύν αὐτῇ στρατιωτῶν Κυρίλλου καί Ἀλεξίου.
Ἀπό τό περιοδικό τῆς Ἱ.Μ. Ξηροποτάμου «Ἁγιορείτικη Μαρτυρία».
Ἡ Λυδία, κόρη ἑνός ἱερέως τῆς πόλεως Οὔφα - βρίσκεται στή δυτική Σιβηρία, στίς ὄχθες τοῦ ὁμωνύμου ποταμοῦ - γεννήθηκε στίς 20 Μαρτίου τοῦ 1901. Ἀπό παιδί ἦταν εὐαίσθητη, στοργική καί ἀγαπητή ἀπό ὅλους. Φοβόταν τήν ἁμαρτία καί κάθε τί πού δέν τό ἐπέτρεπε ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Μόλις τελείωσε τό παρθεναγωγεῖο στά δεκαεννιά της χρόνια, παντρεύτηκε καί ἀμέσως ἔχασε τόν ἄνδρα της στόν ἐμφύλιο πόλεμο μέ τήν ἀναχώρησι τοῦ Λευκοῦ(τσαρικοῦ) Στρατοῦ.
Ὁ πατέρας της, ἀπό τίς πρῶτες ἀρχές τοῦ σχίσματος τῶν «Ἀνακαινιστῶν» (πρόκειται γιά ἐκκλησιαστικό νεωτεριστικό κίνημα, τό ὁποῖο γιά ἕνα διάστημα πέτυχε νά ἀναγνωρισθῇ σάν ἡ ἐπίσημη ρωσική ἐκκλησία ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί ἄλλες αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες) πού ὀργανώθηκε ἀπό τούς Μπολσεβίκους τό 1922, προσχώρησε σ’ αὐτό. Ἡ θυγατέρα του τότε γονάτισε μπροστά στά πόδια τοῦ πατέρα της καί εἶπε : «Δῶσε μου τήν εὐχή σου, πατέρα, νά σ’ ἀφήσω, γιά νά μή σέ δεσμεύω στή σωτηρία τῆς ψυχῆς σου». Ὁ γέρων ἱερέας ἤξερε καλά τήν κόρη του, ὅπως ἤξερε καλά τό ἐσφαλμένο τῆς κινήσεώς του. Δάκρυσε καί, δίδοντας τήν εὐλογία του στήν Λυδία νά ζήση μόνη της, τῆς εἶπε προφητικά: «Κοίταξε, κόρη μου, ὅταν κερδίσης τό στεφάνι σου, νά πῆς στόν Κύριο ὅτι παρόλο πού φάνηκα πολύ ἀδύνατος γιά ἀγῶνα, ὡστόσο δέν σέ ἐμπόδισα, ἀλλά σοῦ ἔδωσα τήν εὐχή μου». «Θά τό πῶ, πατέρα», τοῦ εἶπε ἐκείνη φιλώντας του τό χέρι καί προβλέποντας ἔτσι κι αὐτή προφητικά τό μέλλον.
Ἡ Λυδία πέτυχε νά διοριστῆ στήν δασονομική ὑπηρεσία καί τό 1926 μετατέθηκε στήν κολλεκτίβα ὑλοτομίας τῆς περιοχῆς, ὅπου δούλευε κοντά στούς πιό χαμηλόμισθους ἐργάτες. Ἐδῶ ἦρθε ἀμέσως σέ ἐπαφή μέ ἁπλούς ἀνθρώπους τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ, τούς ὁποίους ἀγαποῦσε πολύ καί οἱ ὁποῖοι ἀνταποκρίθηκαν μέ τόν ἴδιο τρόπο.
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
Κυριακή 4 Απριλίου 2010
ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΗ´ Ἁγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἱεροσολύμων: ΠΕΡΙ ΑΓΝΟΤΗΤΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α´. Ρίζα κάθε καλοῦ ἔργου εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς ἀνάστασης, γιατί ἡ προσδοκία τῆς ἀπολαβῆς δυναμώνει τήν ψυχή1, γιά νά ἐργάζεται τό ἀγαθό. ῾Ο κάθε ἐργάτης εἶναι ἕτοιμος νά ὑπομείνει κόπους καί μόχθους, ἄν προβλέπει ὅτι θά πάρει μισθό γιά τούς κόπους του. Οἱ ἐργάτες ὅμως πού κοπιάζουν χωρίς ἀμοιβή, πρίν ἀκόμα ἀποκάμουν σωματικά, λυγίζουν ψυχικά. ῾Ο στρατιώτης πού ἐλπίζει ὅτι θά ἀπολαύσει τιμές καί ἐπαίνους, εἶναι ἕτοιμος νά ριχτεῖ στίς μάχες. Κανένας ὅμως στρατευμένος κάτω ἀπό ἕνα βασιλιά —ὁ ὁποῖος δέν εἶναι σίγουρος γιά τή νίκη καί δέν μπορεῖ νά προβλέψει τό τέλος τοῦ πολέμου— δέν εἶναι ἕτοιμος νά θυσιάσει τή ζωή του, ἄν αὐτός ὁ βασιλιάς δέν ἐπιβραβεύει μέ πλούσιες ἀμοιβές τούς ἀγῶνες του. ῎Ετσι γίνεται καί μέ κάθε ψυχή. ῞Οταν αὐτή πιστεύει στήν ἀνάσταση, εἶναι φυσικό νά προσέχει τόν ἑαυτό της. ῎Αν ὅμως δέν πιστεύει στήν ἀνάσταση, παραδίνεται στή φθορά καί τήν καταστροφή. ῞Οποιος πιστεύει ὅτι τό σῶμα του θά ἀναστηθεῖ, φροντίζει νά τό διατηρεῖ καθάριο καί ἀμόλυντο καί σάν στολή τῆς ψυχῆς του, δέν τό μολύνει μέ πορνεῖες. ᾿Εκεῖνος ὅμως πού δέν πιστεύει στήν ἀνάσταση, παραδίνεται στίς πορνεῖες καί τό φθείρει μέ διάφορες καταχρήσεις, λές καί ἀνήκει σέ κάποιον ἄλλον. Εἶναι λοιπόν πολύ σπουδαῖο παράγγελμα καί τρισμέγιστη διδασκαλία τῆς ῾Αγίας Καθολικῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ πίστη στήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μάλιστα, εἶναι πάρα πολύ σπουδαῖο καί ἀσύγκριτα ἀναγκαῖο καί, μολονότι πολλοί ἔχουν ἀντιρρήσεις πάνω σ᾿ αὐτό, ἡ ἀλήθεια τό ἐπιβεβαιώνει. ᾿Αντιλέγουν σ᾿ αὐτό οἱ εἰδωλολάτρες ῞Ελληνες. Δέν τό πιστεύουν οἱ Σαμαρεῖτες. Τό περιγελοῦν οἱ αἱρετικοί. Πολλῶν εἰδῶν ἀντιρρήσεις ἀκούγονται, ἀλλά μιά καί μοναδική εἶναι ἡ ἀλήθεια.
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)